صفحه‌ی چت را باز می‌کنم و می‌نویسم که "دلم برایت تنگ شده است. دلم برای تو، برای کسی که در کنار تو بودم، تنگ شده است..." و بعد سریع تمام این کلمات را پاک می‌کنم. گوشی را به کناری می‌‌گذارم و پتو را تا چانه‌ام بالا می‌کشم و چشم‌هایم را می‌بندم. و به تو فکر می‌کنم که کیلومترها دورتر از من، لابد روی تختت دراز کشیده‌ای و هرگز حتی خیال هم نمی‌کنی که چقدر ممکن است دلتنگت باشم. 

لازم نیست بدانی. نباید بدانی. گاهی قواعدِ زندگی چنین است عزیز من...